Reactie op Blog Hugo: ‘Gaan we nu eindelijk op de deur van die bestuurskamer bonzen?’ door Binjamin Heyl
Op de website van zorg en actie heb ik een artikel geschreven , een vraagstellimg: Heeft een manifest opstellen door verpleegkundigen/verzorgenden, wel of geen zin? Ik betoog daarin dat het zin heeft wanneer verpleegkundigen en verzorgenden eindelijk eens durven door te bijten, afdwingen. Wensen die alleszins redelijk zijn moeten af gedwongen worden. Je wensen hebben als je niet onderkent dat het ook binnen de gezondheidszorg om macht gaat dan trek je altijd aan het kortste eind. De coronacriss is een symptoom ten aanzien van de zieke gezondheidszorg waar de machtsverhoudingen tussen de wereld van het management (met aan de top bestuur) en die van de wereld van de bewoners en hun leefwereld (zorgmedewerkers, activiteitenbegeleiders, mantelzorgers, vrijwilligers), absoluut niet in balans zijn. . Deze onbalans moet en zal gehandhaafd blijven als het aan bestuurders ligt en kennelijk is de tijd nog steeds niet rijp dat verpleegkundigen en verzorgenden om alleszins redelijke eisen af te gaan dwingen. In mijn hier genoemde stukje heb ik zeven alleszins redelijke eisen opgesomd, maar ja, daar moet wel voor geknokt worden.